حواست هست

یک تابستان دیگر هم گذشت و هیچ معجزه ای نشد،

حالا باید دوباره دل خوش کنیم به آمدن پاییز،

یک پاییز خوشرنگ که زرد و نارنجی نباشد،

به پاییزی که دلت نگیرد و غروبش غم نداشته باشد
و
توی کوچه و پس کوچه هایش بغض نباشد،

پاییزی که مهر و آبان و آذرش تو را یاد هیچ خاطره خیسی نیاندازد
و
دل کندنش آسانتر از دل بستنش باشد،

یک پاییز دوست داشتنی که شاید مال من و تو باشد،

میمانیم به امید پاییزی.که نه از فاصله خبری باشد

نه از. درد نه از زخم نه از جنگ نه از فقر،

به امید پاییزی که وقتی به آخر رسید

جوجه ای از جوجه هایمان کم نشده باشد.