امشب داشتم نوشته های قدیمی وبلاگمو میخوندم

همش غمگین بود،چون هیچ وقت روز خوش نداشتم

ولی ته ته دلم یه امیدی بود

ولی امشب فهمیدم که اشتباه بوده یه امید واهی

امید هیچ معنی نداره توی این دنیا

چون به این نتیجه رسیدم آدما وقتی به دنیا میان

سرنوشتشون هم همراهشون به دنیا میاد

به قول صادق هدایت بعضی ها خوش به دنیا میان

بعضی ها ناخوش

و من اون ناخوشه هستم....